za świadectwo głębokiej jedności między wiarą i kulturą, teologią i literaturą, Polską i Europą, Śląskiem i Lubelszczyzną, cierpieniem i miłością, ziemią a niebem
Profesor nauk teologicznych, publicysta i poeta. Specjalizuje się w chrystologii, teologii dogmatycznej i teologii kultury – przez wiele lat był związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, obecnie pracuje na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Pisze książki naukowe, recenzje i eseje, wydaje tomiki poezji, publikuje felietony na łamach „Gościa Niedzielnego”. Jest autorem wywiadu-rzeki z arcybiskupem A. Nossolem „Być dla, czyli myśleć sercem” (1999).
Fragment wywiadu dla KAI, 29 stycznia 2005 r.
Łączy Ksiądz w swej twórczości także to, co lokalne, z tym, co powszechne – Śląsk i Europę…
Ks. Jerzy Szymik: Pochodzę w pogranicza, więc w biografiach moich przodków zlewają się żywioły polski, morawski, niemiecki. Ujawnia się to w języku, mentalności, upodobaniach. Mówię to dlatego, że moja „mała ojczyzna”, moja Heimat, ziemia, która mnie ukształtowała, jest w naturalny sposób otwarta na inność. Widzę to wyraźnie – przebywając na co dzień w Lublinie i myśląc z ogromną sympatią o tym mieście – że u takich ludzi jak ja (z pogranicza) jest jakaś większa predyspozycja do symbiozy i innych światów. Urodziliśmy się i żyjemy na rozstajnych drogach, więc potrafimy łączyć w sobie różnorodność i się jej nie obawiać.